vrijdag 29 juli en verder
Door: BergZuijdendorp
29 Juli 2011 | Canada, Ottawa
Vrijdag 29 juli
Vandaag een reisdag naar Knik River Lodge, onderweg hebben we vissers gezien die tot hun billen in het water stonden en haalden de ene na de andere zalm en forel uit het water. Het was een heel leuk gezicht al die mannen en zo snel als ze de vissen vingen.
Verder gereden en de volgende stop was het Orthodox kerkhof. Hier liggen de oorspronkelijke bewoners van Alaska. Op elk graf stond een spiritueel huisje. Hierin konden de geesten wonen, heel apart gezicht!!
Daarna reden we een lange tijd op een saaie weg, om uit te komen op een plekje aan het einde van de wereld: Knik River Lodge, met een uitzicht op de bergen. Heel mooi en heel rustig. Er stonden totaal 15 huisjes en een grote ronde tent waar het restaurant in gehuisvest was. Prachtig zonnig weer, lekker een borreltje in de zon gedronken. Even hebben we nog het idee gehad om onze kleren voor het captains diner aan te trekken voor het diner in de tent, maar dat hebben toch maar niet gedaan.
Zaterdag 30 juli
De volgende kregen we netjes in een mandje het ontbijt, die we op in balkon hebben opgegeten terwijl we naar de bergen keken.
Vandaag staat volgens onze reisleider: Wim!! De Knik River Gletsjer op het programma.
We werden met een grote auto naar de airboat gebracht, hiermee vaarden we tot aan de gletsjer, terwijl hij de brokken ijs ontweek. Hier werden we op het land afgezet en konden we op eigen houtje een wandeling van 1.1/2 uur maken. Er “zouden “ hier moose en beren kunnen zitten……….we hebben er GEEN gezien. Wel een lekkere wandeling gemaakt met steeds uitzicht op de gletsjer. Elke gletsjer die we tot nog toe gezien hebben zijn totaal verschillend van vorm en kleur. Heel fascinerend.
We kregen nog koffie en werden gewezen op een zwart puntje hoog in de berg,dat een beer zou moeten zijn….met veel fantasie hebben we er één gezien!
De terugreis ging met de speedboat. Op de vraag wat de mooiste plek was zei de driver voor op!! Dus Trudi en ik zijn op de 2 plekken gaan zitten voor in de boot, terwijl de anderen in de afgesloten kajuit gingen zitten. We hebben de capuchons omhoog gedaan, handschoenen aan en ons niet laten kennen. Het was een leuke snelle flitsende rit. We stapten over in een terreinwagen en crosten door water, land en riviertjes.
Na deze toer zijn we Palmer nog ingegaan en daar een heerlijk restaurantje gevonden, waar we een late lunch hebben gedaan. Het was zelfs heet in de zon!
Onderweg blijven we rondkijken of we Moose of beren zien. In een flits zag Wilma iets bruins in een zijpaadje…..ons codewoord is bingo, want als wij hard stop stop gillen dan maken de mannen een noodstop! En het was inderdaad bingo. Rustig kauwend stond er een grote Moose in het gras. We konden op ons gemak foto’s van haar nemen. Nu nog een keer een mannetje in de gaten krijgen met zijn groot gewei!! Dat staat nog op ons lijstje!
“s Avonds nog een keer in de tent gegeten en daarna de auto weer in om in de schemering moose en beren te spotten…….helaas, nog steeds niks.
Zondag 31 juli.
’s Nachts heftige regenbuien. Onderweg naar Denali hebben een wandeling bij Hatcher Pass gecanceld wegens het weer.
Verderop was er een informatiepunt over de hondenslee races. De honden stonden ook klaar om de mensen in een karretje voor te trekken. Bij het infohuisje lag ook een gewei en ik kon het niet laten om deze op te zetten!
Door naar Talkeetna, waar we geluncht hebben in een leuk restaurantje met aantal woonkamers als eetruimte ingericht, heel oud maar wel sfeervol. Je zit dan met meerder aan één grote tafel.
Het begon daarna heel hard te regenen en vanaf dat moment is het weer wel wat omgeslagen.
Onderweg naar Denali nog een paar keer geprobeerd om Mount mac Kinley, de hoogste berg van Alaska wolkvrij te kunnen zien, wat een hele gebeurtenis. Maar het bleef te bewolkt. Het schijnt dat maar 40 % van de toeristen de berg wolkvrij te zien krijgt.
Verder op weg naar Denali Bluff’s Lodge.
Na het eten zijn we vroeg naar bed gegaan, want de volgende morgen moesten we heel vroeg op.
Maandag 1 augustus.
Ozzie succes met je nieuwe baan en de start van je carriere.
Alma gefeliciteerd met je verjaardag.
Om half 6 op!! En met een lunchpakketje op weg naar het Denali National Parc. In het park zelf is het niet mogelijk om eten of andere lekkernijen te kopen, alleen was er de mogelijkheid om je waterfles bij te vullen.
Om half acht stapten we in de bus, die ons de hele dag zou rondrijden. We hadden het advies gekregen om aan de kant van chauffeur te gaan zitten om het meeste te kunnen zien………wat bleek……alles wat er gespot werd, zat aan de rechterkant van de bus!! Gelukkig hadden wij hele aardige Amerikanen aan de andere kant zitten die steeds plaats voor ons maakten om ook foto’s kunnen maken. Het eerste wat we zagen was een grizzlybeer!!! Deze liep zomaar langs de kant heel dichtbij! Hij staat heel mooi op de foto.
Daarna stak er een vos over, dus iedereen meteen naar de voorkant van de bus om de foto’s te maken. Het was heel grappig want als een passagier iets dacht te zien moest hij heel hard stop de bus roepen en zeggen op welke plek hij iets gezien had, gerekend vanaf de voorkant de bus als de klok. Dus bijv: ik zie een beer op 9 uur! Dan helde iedereen meteen over naar de linkerkant van de bus en dat ging zo elke keer als er iets geroepen werd. We denken dat we een goeie dag hebben getroffen want we zijn heel wat dieren tegengekomen. Natuurlijk hadden we er veel meer willen zien, maar het is zo’n uitgestrekt gebied waar zij in leven.
Uiteindelijk hebben we aan het eind van de dag 10 beren, een vos, een kudde kariboe’s, klimgeiten, berg mammals ( een soort stokstaartjes) en een bald eagle gezien. Dus niet slecht gescoord in dit hele mooie landschap als achtergrond. De bergen zijn wisselend van kleur, van wit gestreept tot diep rood. Een uitzicht om stil van te worden en eigenlijk niet in woorden om te zetten om precies weer te geven wat wij allemaal zien. Het keerpunt was MT MC Kinley, maar helemaal scherp kregen wij de toppen hiervan niet te zien.
Op de terugreis dommelden de mensen al wat meer in slaap en was er minder te zien. Op drie kwart van de terugreis zijn we uitgestapt en zijn lekker gaan wandelen. Wind in de rug en bergafwaarts hopende dat we zelf nog wild life zouden ontdekken. Alleen muggen!! Na een goed uur goed doorgetapt te hebben , hebben we een bus aangehouden en zijn daar verder tot het eind punt meegereden.
Doodmoe maar voldaan lagen we die avond heel bijtijds op bed!
Vandaag een reisdag naar Knik River Lodge, onderweg hebben we vissers gezien die tot hun billen in het water stonden en haalden de ene na de andere zalm en forel uit het water. Het was een heel leuk gezicht al die mannen en zo snel als ze de vissen vingen.
Verder gereden en de volgende stop was het Orthodox kerkhof. Hier liggen de oorspronkelijke bewoners van Alaska. Op elk graf stond een spiritueel huisje. Hierin konden de geesten wonen, heel apart gezicht!!
Daarna reden we een lange tijd op een saaie weg, om uit te komen op een plekje aan het einde van de wereld: Knik River Lodge, met een uitzicht op de bergen. Heel mooi en heel rustig. Er stonden totaal 15 huisjes en een grote ronde tent waar het restaurant in gehuisvest was. Prachtig zonnig weer, lekker een borreltje in de zon gedronken. Even hebben we nog het idee gehad om onze kleren voor het captains diner aan te trekken voor het diner in de tent, maar dat hebben toch maar niet gedaan.
Zaterdag 30 juli
De volgende kregen we netjes in een mandje het ontbijt, die we op in balkon hebben opgegeten terwijl we naar de bergen keken.
Vandaag staat volgens onze reisleider: Wim!! De Knik River Gletsjer op het programma.
We werden met een grote auto naar de airboat gebracht, hiermee vaarden we tot aan de gletsjer, terwijl hij de brokken ijs ontweek. Hier werden we op het land afgezet en konden we op eigen houtje een wandeling van 1.1/2 uur maken. Er “zouden “ hier moose en beren kunnen zitten……….we hebben er GEEN gezien. Wel een lekkere wandeling gemaakt met steeds uitzicht op de gletsjer. Elke gletsjer die we tot nog toe gezien hebben zijn totaal verschillend van vorm en kleur. Heel fascinerend.
We kregen nog koffie en werden gewezen op een zwart puntje hoog in de berg,dat een beer zou moeten zijn….met veel fantasie hebben we er één gezien!
De terugreis ging met de speedboat. Op de vraag wat de mooiste plek was zei de driver voor op!! Dus Trudi en ik zijn op de 2 plekken gaan zitten voor in de boot, terwijl de anderen in de afgesloten kajuit gingen zitten. We hebben de capuchons omhoog gedaan, handschoenen aan en ons niet laten kennen. Het was een leuke snelle flitsende rit. We stapten over in een terreinwagen en crosten door water, land en riviertjes.
Na deze toer zijn we Palmer nog ingegaan en daar een heerlijk restaurantje gevonden, waar we een late lunch hebben gedaan. Het was zelfs heet in de zon!
Onderweg blijven we rondkijken of we Moose of beren zien. In een flits zag Wilma iets bruins in een zijpaadje…..ons codewoord is bingo, want als wij hard stop stop gillen dan maken de mannen een noodstop! En het was inderdaad bingo. Rustig kauwend stond er een grote Moose in het gras. We konden op ons gemak foto’s van haar nemen. Nu nog een keer een mannetje in de gaten krijgen met zijn groot gewei!! Dat staat nog op ons lijstje!
“s Avonds nog een keer in de tent gegeten en daarna de auto weer in om in de schemering moose en beren te spotten…….helaas, nog steeds niks.
Zondag 31 juli.
’s Nachts heftige regenbuien. Onderweg naar Denali hebben een wandeling bij Hatcher Pass gecanceld wegens het weer.
Verderop was er een informatiepunt over de hondenslee races. De honden stonden ook klaar om de mensen in een karretje voor te trekken. Bij het infohuisje lag ook een gewei en ik kon het niet laten om deze op te zetten!
Door naar Talkeetna, waar we geluncht hebben in een leuk restaurantje met aantal woonkamers als eetruimte ingericht, heel oud maar wel sfeervol. Je zit dan met meerder aan één grote tafel.
Het begon daarna heel hard te regenen en vanaf dat moment is het weer wel wat omgeslagen.
Onderweg naar Denali nog een paar keer geprobeerd om Mount mac Kinley, de hoogste berg van Alaska wolkvrij te kunnen zien, wat een hele gebeurtenis. Maar het bleef te bewolkt. Het schijnt dat maar 40 % van de toeristen de berg wolkvrij te zien krijgt.
Verder op weg naar Denali Bluff’s Lodge.
Na het eten zijn we vroeg naar bed gegaan, want de volgende morgen moesten we heel vroeg op.
Maandag 1 augustus.
Ozzie succes met je nieuwe baan en de start van je carriere.
Alma gefeliciteerd met je verjaardag.
Om half 6 op!! En met een lunchpakketje op weg naar het Denali National Parc. In het park zelf is het niet mogelijk om eten of andere lekkernijen te kopen, alleen was er de mogelijkheid om je waterfles bij te vullen.
Om half acht stapten we in de bus, die ons de hele dag zou rondrijden. We hadden het advies gekregen om aan de kant van chauffeur te gaan zitten om het meeste te kunnen zien………wat bleek……alles wat er gespot werd, zat aan de rechterkant van de bus!! Gelukkig hadden wij hele aardige Amerikanen aan de andere kant zitten die steeds plaats voor ons maakten om ook foto’s kunnen maken. Het eerste wat we zagen was een grizzlybeer!!! Deze liep zomaar langs de kant heel dichtbij! Hij staat heel mooi op de foto.
Daarna stak er een vos over, dus iedereen meteen naar de voorkant van de bus om de foto’s te maken. Het was heel grappig want als een passagier iets dacht te zien moest hij heel hard stop de bus roepen en zeggen op welke plek hij iets gezien had, gerekend vanaf de voorkant de bus als de klok. Dus bijv: ik zie een beer op 9 uur! Dan helde iedereen meteen over naar de linkerkant van de bus en dat ging zo elke keer als er iets geroepen werd. We denken dat we een goeie dag hebben getroffen want we zijn heel wat dieren tegengekomen. Natuurlijk hadden we er veel meer willen zien, maar het is zo’n uitgestrekt gebied waar zij in leven.
Uiteindelijk hebben we aan het eind van de dag 10 beren, een vos, een kudde kariboe’s, klimgeiten, berg mammals ( een soort stokstaartjes) en een bald eagle gezien. Dus niet slecht gescoord in dit hele mooie landschap als achtergrond. De bergen zijn wisselend van kleur, van wit gestreept tot diep rood. Een uitzicht om stil van te worden en eigenlijk niet in woorden om te zetten om precies weer te geven wat wij allemaal zien. Het keerpunt was MT MC Kinley, maar helemaal scherp kregen wij de toppen hiervan niet te zien.
Op de terugreis dommelden de mensen al wat meer in slaap en was er minder te zien. Op drie kwart van de terugreis zijn we uitgestapt en zijn lekker gaan wandelen. Wind in de rug en bergafwaarts hopende dat we zelf nog wild life zouden ontdekken. Alleen muggen!! Na een goed uur goed doorgetapt te hebben , hebben we een bus aangehouden en zijn daar verder tot het eind punt meegereden.
Doodmoe maar voldaan lagen we die avond heel bijtijds op bed!
-
04 Augustus 2011 - 08:17
Carla En Peter:
Hoi Paul, Wilma, Trudy en Wim.
Kreeg net je mailtje en heb deze site opgezocht. Wat een mooie reis maken jullie !
Wat toevallig: René en Inge zijn vorige week teruggekomen van 4 weken rondtoeren door west Canada en een stukje Alaska !!!! Veel van jullie foto's lijken op die van hun die wij gisteravond hebben bekeken....
Helaas zit het er voor jullie bijna op, maar geniet er nog een weekje van en dan vol met mooie herinneringen weer back home !
groetjes van ons. -
04 Augustus 2011 - 08:22
Maaike:
het blijft 1 groot avontuur, wat een natuur en wildlife zien jullie zeg! -
04 Augustus 2011 - 10:13
Robert Dröge:
Weinig gelezen over het eten dit keer. Moet Wim echt afzien...? -
04 Augustus 2011 - 12:17
Bea:
Stoere meiden en jongens (?) het lijkt me helemaal niet erg als het weer af en toe wat minder is........hoort bij de natuur en de plekken hoor. Het is voor mij telkens een feest jullie belevenissen te krijgen!
Trudi jij krijgt nog wel eens echt wat met boten......hahaha.
Geniet er nog dubbel en dwars van!!
Lieve groet
Bea -
05 Augustus 2011 - 19:22
Ina:
Ja mooi de foto's staan er nu ook op! Krijgen jullie af en toe niet een overflo aan die ontzettende mooie natuur taferelen? Ik zie iets bijzonders aan foto 3 en weet niet wat ...... oh, nu zie ik het .... geen eten op tafel, staat super! Wij komen morgen een beetje dichter naar jullie kant toe -lol- Heel veel plezier in jullie laatste week en tot het volgend bericht! -
06 Augustus 2011 - 15:10
Mischa En Ozzie:
Mooi verhaal/foto's weer.. Tot over 5 dagen.
Gr -
07 Augustus 2011 - 08:17
Kea:
Het blijft leuk om jullie zo te blijven volgen met verhaal en foto's. Zo zijn we er toch een beetje bij. Weer je gala jurkje niet aan gehad Trudie? Wat een reis zeg? Ik doe het wel met de theetuin in Eemnes! Wel prachtig hoor! Het zit er weer bijna op, maar veel om op terug te kijken. Nog veel plezier de laatste dagen, denk zo nog een klein berichtje voor dat jullie vertrekken! Liefs Kea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
